κατάσκαλμος

κατάσκαλμος, -ον (Μ)

αυτός που κωπηλατεί καθισμένος στην ίδια σειρά με τους άλλους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -σκαλμος (< σκαλμός «το ξύλο στο οποίο προσαρμόζεται το κουπί»), πρβλ. εύ-σκαλμος, πολύ-σκαλμος].